پسوندها در زبان انگلیسی (Suffixes)

در زمان بررسی و واکاوی واژه های تازه و ناآشنا، پسوند ها از دیگر اجزای با اهمیت کلمات به شمار می روند. پسوند ها اجزایی هستند که به انتهای واژه ها افزوده می گردند ولی برخلاف پیشوند ها غالبا معنای لغات را تغییر نمی دهند و معمولا نقش دستوری واژه ها را دگرگون می نمایند. به طور کلی در زبان انگلیسی پسوندها مجموعه کلمات و یا حروفی هستند که بعد از کلمه ای قرار گرفته، موجب دگرگونی وضع و حالت آن می شوند، به عبارت دیگر می توانند کلمه ای را به اسم، صفت، فعل یا قید تبدیل نمایند. باید توجه نمود که پسوندها به چهار دسته کلی پسوندهای اسم ساز (Noun suffixes)، پسوندهای صفت ساز (Adjective suffixes)، پسوندهای قید ساز (Adverb suffixes) و پسوندهای فعل ساز (Verb suffixes) تقسیم می شوند.

پیشوندهای انگلوساکسن (Angelo Saxon prefixes)

همان طور که در مطالب قبلی تحت عنوان پیشوندها در زبان انگلیسی (Prefixes) عنوان گردید، پیشوندها جزئی از کلمه هستند که در اول کلمه قرار گرفته و باعث تغییر معنای آن کلمه می گرند. واژه prefix از دو قسمت pre به معنی پیش و fix به معنی قرار دادن تشکیل گردیده که مجموعاً معادل واژۀ "پیشوند" در زبان فارسی می باشد. به طور کلی، واژه ای که پیشوند به آن افزوده می شود "ریشه" یا root نامیده می شود. به طور کلی، پیشوندهای زبان انگلیسی، از سه زبان لاتین، یونانی و انگلیسی گرفته شده اند که با سایر کلمات ترکیب شده، واژه های متعددی می سازندان. اما باید توجه نمایید که به طور کلی پیشوندها به سه دسته پیشوندهای لاتین یا فرانسوی (Latin or French prefixes)، پیشوندهای یونانی (Greek prefixes) و پیشوندهای انگلوساکسن (Angelo Saxon prefixes) تقسیم بندی می گردند.

واژگان مترادف و متضاد (Synonyms and antonyms) - بخش پنجم

در مطالب قبلی تحت عنوان واژگان مترادف و متضاد (Synonyms and antonyms) - بخش اول به معرفی مفاهیم مترادف و متضاد در زبان انگلیسی پرداخته شد. در این قسمت، تحت عنوان واژگان مترادف و متضاد (Synonyms and antonyms) - بخش پنجم، سعی داریم تا به معرفی برخی دیگر از پرکاربردترین واژه ها و لغات مترادف و متضاد در زبان انگلیسی بپردازیم. بنابراین در این قسمت یک جدول 5 ستونه تشکیل شده است که شامل لغت (word)، معنی (meaning)، مترادف (meaning)، متضاد (antonym) و معنای واژه متضاد (meaning) می باشد. در این قسمت برخی دیگر از متداول ترین و کاربردی ترین لغات در زبان انگلیسی به ترتیب حروف الفبا معرفی می گردد.

پیشوندهای یونانی (Greek prefixes)

همان طور که در مطالب قبلی تحت عنوان پیشوندها در زبان انگلیسی (Prefixes) عنوان گردید، پیشوندها جزئی از کلمه هستند که در اول کلمه قرار گرفته و باعث تغییر معنای آن کلمه می گرند. واژه prefix از دو قسمت pre به معنی پیش و fix به معنی قرار دادن تشکیل گردیده که مجموعاً معادل واژۀ "پیشوند" در زبان فارسی می باشد. به طور کلی، واژه ای که پیشوند به آن افزوده می شود "ریشه" یا root نامیده می شود. به طور کلی، پیشوندهای زبان انگلیسی، از سه زبان لاتین، یونانی و انگلیسی گرفته شده اند که با سایر کلمات ترکیب شده، واژه های متعددی می سازند که در مطالب آتی به معرفی دقیق تر هریک از پیشوندها پرداخته می شود. اما باید توجه نمایید که به طور کلی پیشوندها به سه دسته پیشوندهای لاتین یا فرانسوی (Latin or French prefixes)، پیشوندهای یونانی (Greek prefixes) و پیشوندهای انگلوساکسن (Angelo Saxon prefixes) تقسیم بندی می گردند.

پیشوندهای لاتین یا فرانسوی (Latin or French Prefixes)

همان طور که در مطالب قبلی تحت عنوان پیشوندها در زبان انگلیسی (Prefixes) عنوان گردید، پیشوندها جزئی از کلمه هستند که در اول کلمه قرار گرفته و باعث تغییر معنای آن کلمه می گرند. واژه prefix از دو قسمت pre به معنی پیش و fix به معنی قرار دادن تشکیل گردیده که مجموعاً معادل واژۀ "پیشوند" در زبان فارسی می باشد. به طور کلی، واژه ای که پیشوند به آن افزوده می شود "ریشه" یا root نامیده می شود. به طور کلی، پیشوندهای زبان انگلیسی، از سه زبان لاتین، یونانی و انگلیسی گرفته شده اند که با سایر کلمات ترکیب شده، واژه های متعددی می سازند که در مطالب آتی به معرفی دقیق تر هریک از پیشوندها پرداخته می شود.

پیشوندها در زبان انگلیسی (Prefixes)

پیشوندها جزئی از کلمه هستند که در اول کلمه قرار گرفته و باعث تغییر معنای آن کلمه می گرند. واژه prefix از دو قسمت pre به معنی پیش و fix به معنی قرار دادن تشکیل گردیده که مجموعاً معادل واژۀ "پیشوند" در زبان فارسی می باشد. به طور کلی، واژه ای که پیشوند به آن افزوده می شود "ریشه" یا root نامیده می شود. به طور کلی، پیشوندهای زبان انگلیسی، از سه زبان لاتین، یونانی و انگلیسی گرفته شده اند که با سایر کلمات ترکیب شده، واژه های متعددی می سازند که در مطالب آتی به معرفی دقیق تر هریک از پیشوندها پرداخته می شود.

درک مطلب در زبان انگلیسی (Comprehension)

درک مطلب یا Comprehension از نظر دستور زبان انگلیسی اسم است و از فعل to comprehend  به معنی فهمیدن و درک کردن مشتق می گردد. صفت این فعل، comprehensive  به معنی قابل درک و فهم می باشد. به طور کلی منظور از comprehension مطالعه و خواندن متن یا متونی برای پی بردن به منظور نویسنده یا گوش دادن به قطعه ای برای درک محتوی و مفهوم آن است.

 اهداف اساسی  درک مطلب (Basic Aims in comprehension):

این هدف ها را می توان به طور خلاصه به شرح زیر عنوان نمود:

1- درک مفاهیم و اصول کلی از آنها.

2- آمادگی با تمرین های مکرر، تا بتوان از واژه ها و اصطلاحات جدید در متن استفاده نمود و کاربرد صحیح آنها را در جاهای مناسب فرا گرفت.

3- استنباط صحیح از مطالب و یافتن عنوان خوب برای آنها.

تقسیم بندی حروف اضافه (Prepositions)

حروف اضافه را به شکل های گوناگونی می توان تقسیم بندی نمود. حروف اضافه از نظر ظاهر و ساختمان به حروف اضافه ساده، حروف اضافه مرکب، حروف اضافه به شکل وجه وصفی، حروف اضافه زمانی و حروف اضافه مکانی تقسیم بندی می گردند.

حروف اضافه ساده:

این گروه حروف اضافه از یک کلمه تشکیل شده اند که به مهم تریت آنها در زیر اشاره می شود:

to, at, on, in, after, before, for, until, till, by, up, under, into, with, without, through, among, between, since, towards, over, from, round, except, besides, against, about, past, near, above, but, like, beneath, along, below, across, inside, opposite, despite, beyond, down, outside, as, of, off, upon, beside, unto, etc

حروف اضافه (Prepositions)

حرف اضافه (Preposition) کلمه ای است که قبل از اسم یا معادل آن واقع شده و رابطه آن را با کلمه دیگر در جمله روشن می نماید. به عبارت دیگر حرف اضافه کلمه ای است که رابطه یک موجود را با دیگری نشان می دهد. باید توجه نمود که حرف اضافه با اسم همراه می گردد و هرگز همراه فعل به کار برده نمی شود.

به عنوان نمونه به مثال زیر توجه نمایید: 

Your pen is under the table.

بطور کلی حرف اضافه با اسم یا ضمیر همراه است و نحوۀ ارتباط آن را با کلمه ای دیگر طبق موارد زیر بیان می کند:

فن ترجمه چیست؟ بخش اول

در این مبحث ابتدا با تعریف ترجمه و نقطه نظرات اندیشمندان در مورد ترجمه آشنا می شویم. پس از آن به تاریخچه مختصری از ترجمه و علل ترجمه می پردازیم و انواع ترجمه را از دیدگاه ترجمه شناسان و زبانشناسان بیان می نماییم. در ادامه، ویژگیھای یک ترجمه و مترجم خوب را مرور می کنیم.

در پایان نیز ضمن طرح مسأله نسبیت زبانی به مسائل و مشکلات ترجمه، مسائل سبکی، مشکلات، ترجمه ادبی و ترجمه ناپذیری می پردازیم.

قبل از ھر چیز لازم است تا به خود واژه ترجمه (translation) و مشتقات آن بپردازیم. ترجمه عمل تغییر یک متن یا گفتار از یک زبان به زبان دیگر است. این تنھا تعریفی ابتدایی و عامیانه از لفظ ترجمه است.

مقایسه قید ها (Comparison of adverbs)

در مطالب قبلی تحت عناوین قید (Adverb) در زبان انگلیسی و قید (Adverb) در زبان انگلیسی - بخش دوم، به معرفی انواع قیود پرداخته شد. در این قسمت بنا داریم تا به مقایسه قیود بپردازیم.

قید حالت مانند صفت، می تواند برای مقایسه به کار رود و در سه مدل طبقه بندی می گردد. 1- قید تساوی 2-قید تفضیلی 3- قید عالی

برای ساختن قید تساوی از روش زیر استفاده می شود:

as + قید حالت + as

Metonymy چیست؟

کنایه یا Metonymy عبارت است از بیان مفھوم با واسطه ای غیر از مرجع مستقیم آن مفھوم - واسطه ای که از لحاظ معنایی با آن مرتبط باشد.

به عبارت دیگر اگر بجای نام بردن مستقیم از یک چیز، از چیزی که یادآور آن باشد نام ببریم، در واقع از آرایه‌ ادبی استفاده کرده‌ایم که دگرنامی یا کنایه‌ گفته می‌شود. کنایه که استفاده از یک مفهوم ساده و یا ویژگی‌های قابل درک از چیزی به جای یک جمله پیچیده‌تر از آن است از سازوکارهای مهم زبان به‌شمار می‌آید. اگر قرار بود که در مورد هر موضوعی همه چیز و همه جزئیات را بگوییم سخن گفتن سخت می‌گردید. به عنوان مثال در جمله «کاخ سفید دستور حمله به بغداد را صادر کرد»، یک ساختمان خاص برابر با «رئیس دولت» یا هیئت حاکمه ایالات متحده فرض شده‌ است و بنابراین از دگرنامی یا کنایه استفاده شده‌ است.

مطابقت فعل و فاعل (Subject-verb agreement)

مطابقت فعل با فاعل بدین معنی است که فعل همواره باید با فاعل خود از نظر تعداد و شخص مطابقت نماید، لذا توجه به موارد ذیل، به شناسایی این مهم کمک می نماید. اگر فاعل مفرد باشد، فعل جمله نیز باید مفرد باشد و در صورتی که فاعل به صورت جمع باشد، فعل جمله هم باید به صورت جمع باشد.

جمع	مفرد
These boys are ready.	This boy is ready.
The packages of cigarettes are in my pocket.	The package of cigarettes is in my pocket.

رابطه میان دو فعل (Relation between two verbs)

اگر دو فعل در یک جمله برای یک منظور به کار روند، فعل اول تابع قید زمان بوده و فعل دوم به سه طریق به شرح زیر تابع فعل اول می باشد:

تعدادی افعال در زبان انگلیسی وجود دارد که فعل بعد از آنها ing می گیرد که به اینگونه افعال اسم مصدر ساز (gerund maker) می گویند.

علی از فوتبال بازی کردن لذت می برد.

Ali enjoys laying football.

بعد از افعال کمکی مانند  can, could, shall, should, may, might فعل تغییر نمی نماید و فعل بعد از آنها به صورت مصدر بدون to (شکل ساده فعل) به کار می رود.

زمان آینده در گذشته (Simple Future in the Past Tense)

در مطالب قبلی زمان آینده استمراری ، زمان آینده کامل و زمان آینده کامل استمراری بررسی گردید. در این قسمت زمان آینده در گذشته (Simple Future in the Past Tense) معرفی و بررسی خواهد گردید.

شکل سادۀ فعل + should/would + فاعل

بطور کلی موارد استفاده آینده در گذشته در جملات نقل قول غیر مستقیم و تطابق زمان هاست. موارد کاربرد این زمان به شرح زیر می باشد:

1- برای بیان کارهایی که در زمان گذشته، فعل آن مربوط به آینده می شود ولی اکنون که درباره آن دوباره صحبت می شود، زمان آن سپری شده است.

وجه امری (Imperative mood)

بیان عملی به صورت خواهش، تقاضا، پند و اندرز، التماس و دعا، وجه امری نام دارد.

 

برای ساختن وجه امری کافی است از مصدر ساده فعل (مصدر بدون to فعل ) استفاده شود.

مثال:

Do             انجام بده

فعل امر واقعی در دوم شخص مفرد و جمع است.

برای ساختن امر منفی کافی است Don’t را قبل از مصدر ساده به کار ببریم.

مثال:

بیرون نرو            Don't go out 

ترتیب قرارگیری صفت ها قبل از اسم

در مطالب گذشته، در قالب صفت (Adjective) در زبان انگلیسی، توضیحات مربوطه و کاربرد صفت ها به تفصیل عنوان گردید. در این بخش قصد داریم تا نحوه قرارگیری صفت ها قبل از اسم ها را بیان نماییم. از آن جایی که بعضا برای توصیف یک اسم، از بیش از یک صفت، استفاده می شود، لذا طرز استفاده صحیح صفات، از نظراولویت قرار گرفتن آنها قبل از اسم، در این مطلب عنوان می گردد.

ترتیب قرار گرفتن صفات قبل از اسم:

1- تعریف کننده: شامل حرف تعریف معین و نا معین، صفات اشاره، صفات ملکی و صفات مقدار و تعداد (Determiners)

The

2- اعداد ترتیبی (Ordinal Numbers)

استفاده از اسم به جای صفت و استفاده از صفت به جای اسم

در مطالب قبلی راجع به صفات در قالب مطلب صفت (Adjective) در زبان انگلیسی صحبت و بحث انجام شد. در این مطلب قصد داریم تا در مقوله استفاده از صفت به جای اسم و استفاده از اسم به جای صفت مباحثی را مطرح نماییم. در زیر مواردی از اسامی عنوان می گردند که می توانند به عنوان صفت مورد استفاده قرار گیرند:

اسم ماده و جنس:

انگشتر طلایی           Golden ring

اسم خاص:

آب و هوای لندنی      a London weather

اسم معنی:

مسابقه زیبایی          a beauty contest

زمان آینده کامل (Future Perfect Tense)

در مطالب قبلی زمان آینده استمراری  بررسی گردید. در این قسمت سعی گردیده تا زمان آینده کامل (Future Perfect Tense) معرفی شود. باید توجه نمود که زمان آینده کامل از ترکیب زمان آینده و حال کامل تشکیل می شود. 

   فاعل + shall/will + have + اسم مفعول

موارد کاربرد زمان آینده کامل:

 برای بیان کاری که قبل از کار دیگری در آینده تمام و کامل شده است.

وقتی برگردی کارم را انجام داده ام.

.When you return, I shall have done my work

زمان آینده استمراری (Future Continuous Tense)

زمان آینده استمراری (Future Continuous Tense) به کمک افعال کمکی shall و will و فعل to be  و زمان فعل اصلی که ing  به آخر آن نیز اضافه شده است تشکیل می شود.

فاعل + shall/will + be + فعل + ing

 

جمع		مفرد
مشغول راه رفتن خواهیم بود.	We shall be walking.	مشغول راه رفتن خواهم بود.	I shall be walking.
مشغول راه رفتن خواهید بود.	You will be walking.	مشغول راه رفتن خواهی بود.	.You will be walking
		مشغول راه رفتن خواهد بود .(مذکر)	He will be walking.
مشغول راه رفتن خواهند بود.	They will be walking.	مشغول راه رفتن خواهد بود .(مؤنث)	She will be walking.
		مشغول راه رفتن خواهد بود. (غیر انسان)	It will be walking.

زمان گذشته کامل استمراری (ماضی بعید استمراری)

در مطالب قبلی زمان حال کامل استمراری یا همان ماضی نقلی استمراری معرفی گردید. در این بخش زمان گذشته کامل استمراری (ماضی بعید استمراری) (Past perfect continuous tense) معرفی می گردد که یکی دیگر از زمان های مورد استفاده در زبان انگلیسی می باشد و برای بیان عملی که پیش از عمل دیگر در زمان گذشته ادامه داشته است، مورد استفاده قرار می گیرد. برای ساختن زمان گذشته کامل استمراری ابتدا زمان گذشته فعل to have یعنی had را با اسم مفعول فعل to be یعنی been صرف می کنیم و سپس به آخر زمان حال فعل اصلی مورد نظر ing اضافه می نماییم.

فاعل+ had + been + فعل + ing

جملات کاربردی در زمینه غذا خوردن - بخش دوم

در این بخش به معرفی قسمت دیگری از جملات کاربردی و روزمره در زبان انگلیسی و در زمینه غذا خوردن پرداخته می شود. جملات کاربردی در زمینه غدا خوردن، جملات متداول در سر میز غذا و نکات مربوط به آن در این بخش عنوان شده است. در ادامه مطلب 39 جمله کاربردی در زمینه غذا خوردن به همراه ترجمه فارسی آن مطرح می گردد:

1- ناهار چی می خوری؟

What are you eating for lunch now?

 

2- من کمی خورش می خورم.

I am eating a little stew.

 

3- خورش مورد علاقه شما چیست؟

What is your favorite stew?

زمان حال کامل استمراری (ماضی نقلی استمراری)

زمان حال کامل استمراری یا ماضی نقلی استمراری (Present perfect continuous tense) یکی دیگر از زمان های مورد استفاده در زبان انگلیسی می باشد که برای بیان عملی که در گذشته ادامه داشته و هنوز هم ادامه دارد و یا برای بیان عملی که در گذشته نزدیک انجام گرفته ولی زمان آن ذکر نشده، اغلب مورد استفاده قرار می گیرد. برای تشکیل زمان حال کامل استمراری می بایست ابتدا زمان حال فعل to have را صرف کنیم، سپس اسم مفعول فعل to be را که been می باشد بعد از آن قرار داده و به آخر زمان حال فعل اصلی ing می افزاییم. 

فاعل + have/has + been + فعل + ing

کاربرد ضمایر It و There

در قسمت اول این بخش به معرفی موارد استفاده ضمیر there پرداخته می شود.

 

در صورتی که بخواهیم از وجود چیزی یا کسی صحبت نماییم از ضمیر there در آغاز جمله استفاده می کنیم.

 

مثلا به جای جمله:

 .A pencil is on the table

از جمله:

 .There is a pencil on the table

استفاده می گردد.

ضمایر موصولی (Relative pronouns)

ضمایر موصولی لغاتی هستند که اولاً وظیفه جانشینی اسم یا ضمیر را انجام می دهند و دوما وظیفه ربط جملات اصلی به تبعی را نیز دارا می باشند.

 

مثال:

 

او دانشجویی است که در دانشگاه آکسفورد درس می خواند.  

She is the student who is studying at Oxford University

در جملۀ بالا ضمیر موصولی who در عین حال که به جای student که فاعل جمله دوم نیز محسوب می گردد قرار گرفته و وظیفه ارتباط دو جمله فوق را نیز انجام می دهد. یعنی در اصل، جمله بالا، ترکیبی از دو  جمله زیر می باشد:

 

او یک دانشجو است. آن دانشجو در دانشگاه آکسفورد درس می خواند.