نحوه نگارش یک رزومه خوب

(résumé) رزومه در اصل یک لغت فرانسوی بوده که در فارسی هم به همین اسم یا سی وی که مخفف واژه انگلیسی Curriculum Vitae می باشد شناخته می گردد. رزومه یک مدرک چند صفحه ای است که خلاصه ای از سوابق شغلی، تحصیلات و مشخصات فرد در آن نوشته شده و معمولا برای استخدام و گزینش (خصوصا در مواردی که مصاحبه ای وجود دارد) کاربرد دارد. یعنی شخص این چند صفحه سوابق خودش را به جایی که تمایل دارد استخدام شود یا مثلا ادامه تحصیل بدهد، ارائه می نماید. به بیان ساده تر وقتی شما داوطلب یک موقعیت شغلی یا تحصیلی هستید، باید رزومه خود رو برای بررسی توسط داور یا مسئول گزینش محل موردنظر تحویل دهید تا آنها با مطالعه رزومه نسبت به جذب شما تصمیم بگیرند. اگر چه خیلی مهم است که شما رزومه را برای کجا و چه منظوری نگارش می کنید و طبیعتاً تفاوتهایی در نحوه نگارش رزومه های مختلف برای ارسال به مکانهای متفاوت و درخواست کردن موقعیتهای گوناگون وجود دارد، اما مواردی که در اینجا بیان می شود تقریبا عمومی هست و در تمامی انواع رزومه ها قابل استفاده می باشد.

چگونه یک رزومه بنویسیم؟

استانداردهای رزومه نویسی:

حتماً تا به حال در شرایطی قرارگرفته اید که از شما درخواست “رزومه” یا خلاصه ی تجربیات درسی یا کاریتان شده باشد. خیلی از افراد از قبل رزومه ی خود را آماده کرده اند؛ بنابراین دغدغه ای برای تحویل به موقع آن ندارند. برخی دیگر روزمه ی از قبل آماده شده ی خود را مجدداً مرور می کنند و تصحیحات یا تغییراتی در آن صورت می دهند. اما دسته ی سومی هم هستند که به دلایل مختلف هنوز رزومه ی خود را آماده نکرده اند. اینها شاید از آن دسته افرادی اند که برای اولین بار است در شرایطی قرار گرفته اند که از آنها رزومه خواسته می شود؛ برای مثال یک دانشجوی به تازگی فارغ التحصیل شده جویای کار که تا به حال فرصت نکرده تجربیات و مهارتهای خود را بر روی کاغذ بیاورد یا کارمندی که می خواهد محل کارش را عوض کند و برای جلب توجه کارفرمای جدید باید رزومه ی کامل و مفصلی ارائه دهد.

پیش از نوشتن رزومه
– از خود بپرسید: هدف شما از نوشتن این روزمه چیست؟ آکادمیک؟ یافتن شغل جدید؟ شروع کسب و کار نوپا؟ پاسخ این سوال مشخص می کند که باید روی چه بخش هایی تاکید نمایید.
– قدم مهم بعدی این است که اطلاعات مربوط به تحصیلات و فعالیتتان را به صورت دقیق در صفحه ای جداگانه فهرست کنید.
– به یاد آوردن و جمع آوری زمانها، مکانها، و جزییات دقیقی که در رزومه می آید، کاری سخت و زمان بر است؛ بنابراین بهتر است این فهرست همیشه به روز باشد تا موقع نوشتن رزومه به مشکل برنخورید.
– توجه کنید که رزومه شما نباید طولانی باشد. ۱ تا ۲ صفحه برای یک رزومه، کافیست. همه فعالیت ها و کارهایی را که در طول زندگی انجام داده اید را ننویسید.
– خودتان را جای قضاوت کنندگان قرار دهید و فکر کنید که در آن چند دقیقه ای که به رزومه شما می پردازند به دنبال چه بخشی از تجارب و مهارت های شما خواهند بود. بر آنها تاکید نمایید.

نوشتن رزومه 
نوع قالب بستگی زیادی به سلیقه افراد دارد و نمی توان شکل یکسان و استانداردی را به همگان توصیه نمود. با این حال نظم و یکدستی فاصله بندی ها، فونت متن و چیدمان صفحه، خواندن رزومه را آسان تر می کنند.
– صفحه نباید خیلی شلوغ یا برعکس خالی به نظر آید.
– از فونتهای معمول استفاده کنید، مخصوصا اگر رزومه را ایمیل می کنید و از امکانات کامپیوتر گیرنده بی خبرید. فونت باید سیاه و اندازه آن در حدود ۱۰ تا ۱۲ باشد.
– اگر رزومه را پرینت می کنید از کاغذهای مرغوب ولی ساده استفاده کنید.
– آنچه که اهمیت بیشتری دارد روانی، گویایی و در نهایت اختصار در لحن و زبان رزومه است.
– روان بنویسید و در مورد املا و دستور زبان وسواس به خرج دهید. یک اشتباه پیش پا افتاده ممکن است در نگاه تیزبین خواننده شما را کاملا نامناسب جلوه دهد.
– مثبت باشید و بیشتر به دستاوردها و همکاری هایی که داشته اید اشاره کنید تا وظایفی که بر دوش شما بوده است.
مثال : «برگزاری بیش از هفت دوره آموزشی در زمینه….. در 3 ماه به شیوه…. » بسیار جالب تر است از گفتن «موظف به برگزاری هفت دوره آموزشی در زمینه….. در 3 ماه.»
– با اعتماد به نفس بنویسید و از سابقه کاری تان شرمگین نباشید. قضاوت خواننده به لحن ارائه شما کاملا بستگی دارد.
به عنوان مثال به جای اینکه بگویید «تلفن ها را پاسخ می دادم» بگویید «۴۳ شرکت مختلف پاسخگوی تلفن های من از شرکت…. بوده اند.» جمله اول می گوید من این کار را انجام دادم. جمله دوم می گوید من این کار را کرده ام و آماده ام برای شما هم انجام بدهم.
– لحنتان باید شما را قوی ولی در عین حال منعطف و علاقه مند نشان دهد. همه ما کار با افراد جذاب و متفاوت را به کار با افراد کند و بی تحرک ترجیح می دهیم. پس از جملاتی استفاده کنید که شما را نه ساکت جلوه کند و نه با توانایی های غلو شده. بر بهترین کارهایی که انجام داده اید تاکید کنید و طوری بنویسید که خواننده بخواهد شما را ملاقات کند و از شما بپرسد که چگونه از عهده این کارها برآمده اید.

نبایدهای نوشتن رزومه:
– راجع به توقعاتتان ننویسید. این کار را به زمانی واگذار نمایید که پیشنهاد شما پذیرفته شده است.
– کارهایی را که انجام نداده اید و بلد نیستید ذکر نکنید. اگر در حال یادگرفتن هستید به طور واضح شرح دهید که در حال فراگیری هستید.
– خودتان را فراتر از آنچه هستید و می دانید نشان ندهید. گرد کردن چشم بررسی کننده را برای روز مصاحبه نگه دارید.
– از دستاوردهای دوران کودکی و نوجوانی خود ننویسید.
– درباره نقاط ضعف شخصیتی خود ننویسید. اگر در این باره در دیدارهای آینده سوالی از شما شد، آن زمان می توانید پاسخ مناسب دهید.
– به سن، نژاد، قومیت، مذهب، جنسیت و محل تولد خود اشاره نکنید، مگر اینکه از شما خواسته شده باشد.
– هرگز عکس خود را در رزومه قرار ندهید، مگر اینکه نوع کار شما ایجاب نماید.

پس از نوشتن رزومه…
– حتما چند بار آن را دوره کنید. ایرادها را برطرف و مطالب زائد را حذف کنید.
– از صاحب نظرانی بخواهید که رزومه شما را دقیق بخوانند و درباره لحن و شیوه ارائه آن نظر بدهند و مطالب زائد را به شما گوشزد کنند.
– انتقادها را جدی بگیرید و اگر درست هستند آنها را اجرا کنید.

متن و بدنه رزومه:
رزومه معمولا شامل بخش های زیر است. البته با توجه به اولویت ها و نوع کاری که برای آن رزومه تهیه می کنید می توانید بخش های مختلف را جلوتر و یا عقب تر بنویسید.
۱. اطلاعات فردی شما: نام و نام خانوادگی، ایمیل، آدرس، شماره تلفن. آدرس ایمیل شما باید متناسب با محیط کاری باشد. می توانید برای این منظور یک ایمیل با نام و نام خانوادگی تان بسازید.
۲. یک خط از هدف شما برای فرستادن این رزومه
مثلا: من علاقه مند به ایجاد یک مرکز خدمات توانبخشی هستم.
۳. سوابق تحصیلی: ترتیب نوشتن این سوابق از آخر به اول است. سال شروع و پایان، نام و محل دانشگاه یا آموزشکده و مدرک اخذ شده از اطلاعاتی هستند که در این قسمت باید ذکر شوند. هرگونه گواهینامه ای که در دوره های آموزشی مختلف کسب کرده اید را می توانید به این فهرست اضافه کنید.
۴. سوابق کاری: همچون قسمت تحصیلات این بخش را از آخر به اول پُر کنید. به خاطر داشته باشید که در عین رعایت اختصار، به مقام، موفقیت ها و وظایف کلیدی تان در آن شغل حتماً اشاره کنید. چون هریک از وظایف شما می تواند معرف یک توانایی شما باشد. سوابق کارآموزی و کارهای پاره وقت را هم ذکر کنید.
۵. مهارت ها: در این بخش مهارت هایی را که از آنها بهره مندید بیاورید. این مهارت ها می توانند زبانی، فنی، کامپیوتری و غیره باشند.
۶. توانایی های شخصیتی: این توانایی ها را با شناختی که از خود دارید و با توجه به ماهیت هدفتان فهرست کنید.
مثال: ایجاد ارتباط، مدیریت، انجام کار گروهی، ابتکار عمل، قابل اعتماد و اتکا بودن، تعهد، پیگیری و…
۷.پروژه های آکادمیک و تحقیقاتی: اگر برای کار دانشگاهی رزومه می نویسید این بخش را می توانید پیش از سوابق کاری بنویسید. همه پروژه های خود را از آخر به اول بنویسید.
۸. جوائز: اگر لوح تقدیر و یا جایزه ویژه ای از نهادهای داخلی و خارجی دریافت کرده اید، در این بخش با ذکر تاریخ فهرست کنید.
۹. مقالات و کتاب ها: اگر نویسنده یا مترجم بوده اید، یا مقاله هایی در نشریات به چاپ رسانده اید در این بخش به آن ها اشاره کنید. شیوه های مختلفی برای ذکر مرجع وجود دارند. روش پیشنهادی ما را در پایان مطلب بیابید.
۱۰. فعالیت های فردی: شاید شما فعالیتهای مختلفی، مانند عضویت در انجمن های خیریه یا مدنی، در زندگی اجتماعی خود داشته باشید که نتوانستید در قسمتهای بالا آنها را جای دهید. در این بخش به صورت مختصرومفید فعالیتهای خود را بیاورید. همچنین اگر در نواختن یک ساز مهارت دارید یا یک رشته ورزشی را حرفه ای دنبال می کنید می توانید در این فرصت آنها را ارائه دهید. بدیهی است که نوشتن فعالیت های روزمره توصیه نمی شود.
۱۱. در پایان رزومه قید کنید که در صورت نیاز به تحقیق اطلاعات تماس مدیر و همکاران سابق و یا معرفین را در اختیارشان خواهید گذاشت.
۱۲. در صورتی که از شما اطلاعات تماس معرف ها و یا مدیران سابق خواسته شد، نام، سمت کاری و شماره (یا ایمیل) تماسشان را جداگانه بفرستید. آوردن این اطلاعات در رزومه کار شما را ساده می کند ولی ممکن است اسباب نارضایتی معرفهایتان را فراهم کند.

نام خانوادگی، نام، نام مقاله، نام مجله (ایتالیک یا پررنگ نوشته شود)، شماره مجله و صفحه، تاریخ.
نام خانوادگی، نام، نام کتاب(ایتالیک یا پررنگ)، تاریخ چاپ.
نام خانوادگی، نام، ترجمه کتاب ….(ایتالیک یا پررنگ)، نام نویسنده کتاب، تاریخ چاپ ترجمه شما.

نام خانوادگی، نام، “نام پروژه”، نام استاد، تاریخ انجام پروژه.