معمولاً افراد هنگام مطالعه‌ی یک متن (مثلاً یک روزنامه) سعی می‌کنند با حداقل تلاش و حداکثر سرعت به محتوای اصلی مطلب پی ببرند. شاید بتوان این استراتژی را «تند خوانی» نامید. در این استراتژی مغز تلاش می‌کند تا جای ممکن کلمات کمتری را بخواند و تنها کسری از ثانیه روی هر کلمه توقف می‌کند. ممکن است زبان‌آموزان نیز این تکنیک و روش را برای خواندن متون انگلیسی بکار بگیرند.
حال باید دید استراتژی تتندخوانی چه ویژگیهایی دارد:
کلمات گرامری از قبیل حروف اضافه و حروف تعریف دیده نمی‌شوند. چشم انسان تنها روی کلماتی از قبیل اسمها، فعلها، صفات و قیدهای اصلی توقف می‌کند.
وجوه کلمه دیده نمی‌شود (مانند قسمت دوم یا سوم یک فعل).