جملات شرطی (نوع دوم)

مطابق توضیحات مطالب گذشته، جملات شرطی‌ شامل دو قسمت می‌باشند. یکی‌ عبارت شرطی‌ و دیگری‌ عبارت اصلی‌. عبارتی‌ که حاوی‌ if می باشد را عبارت شرطی‌ و عبارت دیگر را عبارت اصلی‌ نامیده می شود.

مطلبی که در عبارت اصلی‌ توصیف می‌شود بستگی‌ به شرطی‌ دارد که در عبارت شرطی‌ بیان می‌شود.

در قسمت قبلی به بررسی جملات شرطی نوع اول پرداخته شد. در این قسمت سعی گردیده تا جملات شرطی نوع دوم تشریح گردند.

از جملات شرطی‌ نوع دوم برای‌ بیان یک شرط یا موقعیت غیر واقعی‌ یا غیر ممکن و نتیجه محتمل آن در زمان حال یا آینده بکار می‌رود. در واقع در این نوع جملات حال یا آینده‌ای‌ متفاوت را تصور می‌کنیم.

چند مثال دیگر:

if	گذشته ساده	would ('d) would not (wouldn't)	مصدر بدون to
if	I had more money, I	would ('d)	buy a new car.
if	you lived in England, you	would ('d)	soon learn English.

• If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
  (اگر به پول احتیاج داشت به او قرض می‌دادم)
   

• If I had more time, I'd help you. 
  (اگر وقت بیشتری‌ داشتم به شما کمک می‌کردم)
   

• If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car. 
  (اگر ثروتمند بودم یک ماشین گرانقیمت می‌خریدم)
   

• I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
  (اگر آن کار را به من پیشنهاد می‌کردند هم قبول نمی‌کردم)

* در این نوع جملات، اغلب بجای ‌ was از were استفاده می‌شود:

• If I were living in Tehran, we could meet more often.